Η BMW M1 έχει “πονεμένη” ιστορία. Ξεκίνησε τη ζωή της ως homologation special, με την BMW να συνεργάζεται με την Lamborghini –συνεργασία που γρήγορα κατέρρευσε εξαιτίας της αδυναμίας της τελευταίας να παράγει τα chassis και τους κινητήρες. Το μοντέλο πήρε το πράσινο φως στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και παρουσιάστηκε το 1978. Το πλαίσιο ήταν της Marchesi, το αμάξωμα προερχόταν από την T.I.R., ο σχεδιασμός έγινε από τον Giugiaro και την συναρμολόγηση είχε αναλάβει η Baur. Όμως η BMW M1 δεν είχε την αναμενόμενη πορεία. Ούτε ως αγωνιστικό, ούτε ως αυτοκίνητο δρόμου, με αποτέλεσμα η παραγωγή να τερματιστεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Όταν η BMW σταμάτησε την παραγωγή, μας ρώτησε αν ενδιαφερόμαστε να αναλάβουμε την συνέχιση της.
Αυτά είναι λόγια του ιδρυτή της Alpina, Burkard Bovensiepen. Ναι, απ’ ότι φαίνεται, η BMW ρώτησε την Alpina αν ήθελε να συνεχίσει την παραγωγή της M1. Η Alpina έκανε τις μελέτες της και συνειδητοποίησε ότι για να συμβεί αυτό, το αυτοκίνητο θα πρέπει να αλλάξει δραστικά. Θα έπρεπε να μεγαλώσει το μεταξόνιο για να αυξηθούν οι χώροι στην καμπίνα και θα έπρεπε να αλλάξει δραστικά η αρχιτεκτονική της M1 ώστε να χωρέσει ο υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας του βελτιωτή. Επίσης, θα έπρεπε να σχεδιαστεί εκ νέου το σύστημα ψύξης. Όλα αυτά σήμαιναν χρόνο και κόστος εξέλιξης και όπως έδειξε ο χρόνος, η Alpina αναγκάστηκε να απορρίψει την πρόταση και η M1 δεν συνέχισε. Το ίδιο έγινε και μερικά χρόνια αργότερα όταν ο Γερμανός βελτιωτής προσεγγίστηκε για την παραγωγή του Italdesign Nazca C2.
Το σκεφτήκαμε λίγο. Αλλά τα standards για τα διάκενα, το φινίρισμα και την ποιότητα γενικότερα, ήταν πολύ υψηλά. Στο τέλος, το αυτοκίνητο θα κόστιζε περίπου 600.000 μάρκα. Κανείς δεν θα πλήρωνε τόσα χρήματα.
Οπότε ούτε αυτό το project “περπάτησε”.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου